Kategoria: Sztuka | Głowa Jaracza
Głowa Jaracza
Artysta
Jacek Puget
Data powstania
1952
Forma
Rzeźba, portretowe popiersie
Miejsce usytuowania
Muzeum Ziemi Lubuskiej, Zielona Góra
.01
Opis
Jacek Puget to polski rzeźbiarz i profesor akademicki. Urodził się w 1904 roku w Krakowie. Studiował na Akademii Sztuk pięknych w swoim ojczystym mieście. Uczył się u Xawerego Dunikowskiego oraz u Henryka Kuny. Od roku 1923 uczył go także francuski rzeźbiarz i pedagog - Émile Antoine Bourdell. Do czołowych dzieł Pugeta należy „Głowa Jaracza”, czyli realistyczne popiersie przedstawiające Stefana Jaracza (polskiego aktora filmowego i teatralnego, reżysera, żyjącego w latach 1883-1945. Człowiek ten przyjaźnił się z rodziną Pugetów i często odwiedzał ich w Krakowie). Za tę rzeźbę Jacek Puget otrzymał nagrodę na II Ogólnopolskiej Wystawie Plastyki w warszawskiej Zachęcie w 1951 roku. Praca została odlana z brązu i co najzabawniejsze, przedstawia tego wywrotowego artystę w duchu... realizmu socjalistycznego. Tak naprawdę rzeźba portretowa w tamtych czasach była jedyną możliwością twórczej kreacji wyzwolonej spod więzów tej ideologii. Podczas tworzenia rzeźby artysta skupiał się zawsze na oddaniu głębi psychologicznej modela. W tym przypadku znajomość aktora bardzo mu to ułatwiła. Portretowe popiersie Jaracza zwraca uwagę swoim monumentalnym i bryłowatym ujęciem oraz charakterystyczną chropowatą fakturą.
Źródła: