Kartoteka

.01

Opis

Człowiek w przeciętnym pokoju bez telewizora. Trudno to sobie dziś wyobrazić, ale to właśnie bohater "Kartoteki", którą Tadeusz Różewicz napisał w 1960, a więc epoce przedtelewizyjnej. "Kartoteka" należy dziś do ścisłego kanonu współczesnego, europejskiego dramatu. O czym jest? Bohater leży w łóżku, a przez jego pokój przechodzą tłumy dziwnych osób. Kim jest Bohater? To wyobcowany mężczyzna z pokolenia "zarażonego śmiercią", sparaliżowanego doświadczeniem wojny, ogołoconego z ideałów i marzeń. Ci, którzy przechodzą przez jego pokój, jak przez ulicę, pojawiają się ze wspomnień, snów, koszmarów, z podświadomości. Z przeszłości realnej (jak Nauczyciel czy Przyjaciel z Dzieciństwa), półjawnej (to Chłop-partyzant) czy sekretnej (Tłusta Kobieta). Co odczuwa Bohater? Głównie pustkę, niemożność zmiany, beznadzieję. Mówi: "Jest we mnie takie ogromne klaskanie. Jestem pusty jak bazylika w nocy. [...] nie mogę się zamienić w człowieka, choć jestem dyrektorem instytutu. [...] Byłem przecież i we mnie było dużo różnych rzeczy, a teraz tu nic nie ma". [...] Jestem poetą, jestem poetą! jestem poetą! (śmieje się) jestem poetą, jestem poetą, jestem... (płacze) ". Różewicz napisał nowatorski dramat, w którym dekompozycji świata bohatera odpowiada otwarta forma dramatu. Kontynuacją "Kartoteki" jest "Kartoteka rozrzucona". Istnieje wspólne wydanie obu dramatów, wraz z materiałem dokumentacyjnym (zdjęcia, noty, sprawozdania z prób), aktualnym kalendarium i krytycznym wstępem.

Źródła:

https://www.wydawnictwoliterackie.pl/ksiazka/242/Kartoteka-Kartoteka-r..