Macierzyństwo

.01

Opis

Polski rzeźbiarz, malarz oraz pedagog odznaczony takimi prestiżowymi nagrodami jak, np. Order Budowniczych Polski Ludowej czy Order Sztandaru Pracy. Xawery Dunikowski to tak człowiek, jak i artysta, wyjątkowy. Jego prace można podziwiać m. in. w warszawskiej Królikarni, która, nota bene, nosi jego imię. Dunikowski urodził się 24 listopada 1875 roku w Krakowie. Swoją edukację rozpoczął w Szkole Technicznej w Warszawie, następnie przyjechał do Krakowa, aby tam kontynuować naukę w Szkole Sztuk Pięknych. Artysta studiował u takich rzeźbiarzy jak Alfred Daun, czy Konstanty Laszczka. Po skończeniu studiów, pracował w Warszawie jako profesor rzeźby w Szkole Sztuk Plastycznych, a w 1910 wrócił do Krakowa. Cztery lata później przeniósł się na stypendium do Londynu, a następnie... został żołnierzem - służył w Legii Cudzoziemskiej w Paryżu. Po kilkunastu latach wrócił do Polski, aby uczyć na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych (oczywiście też rzeźby). W 1940 roku został aresztowany przez hitlerowców i do końca okupacji znajdował się w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu. Ocalał! Po wojnie wykładał na krakowskiej ASP. Z początku swojej twórczości jego inspiracją były rzeźby, jakie tworzył August Rodin, ale już w pierwszych latach XX wieku Dunikowski rozwinął swój własny styl polegający na eliminacji detalu na rzecz na wpół abstrakcyjnej, kanciastej bryły. Najbardziej rozpoznawalną rzeźbą artysty są „Kobiety brzemienne”. Te odlewy gipsowe przedstawiają trzy kobiety, każdą w innym stadium ciąży, które kiedyś wywołały takie oburzenie, że jeden z krytyków odłamał „Brzemiennej I” rękę . Możemy podziwiać je w Królikarni, a dokładniej w części wystawy zatytułowanej „One/Egzystencjalnie”. Jest to najobszerniejsza część, zostały tam zgromadzone rzeźby "nawiązujące do sensu ludzkiej egzystencji, przemijania i macierzyństwa".

Źródła:

http://wierszyki-hani.blogspot.com/