Janusz Gajos

.01

Opis

Jeśli ktoś zapyta przeciętnego Polaka, kto jest najlepszym polskim aktorem, prawdopodobnie większość odpowie: Janusz Gajos! Ktoś, kto aż sześć razy dostał najbardziej prestiżową polską nagrodę filmową, jaką są „Orły”, kto występuje we wszystkich najważniejszych filmach polskich, i tych z pościgami, policjantami i sprawami kryminalnymi w tle, i w tych wysokiej klasy artystycznych produkcjach musi być najlepszy. Gdy był studentem szkoły filmowej w Łodzi pierwszą rolę zagrał w filmie pt. "Panienka z okienka". Krótko po debiucie dostał propozycję zagrania głównej roli w kultowym serialu „Czterej Pancerni i pies”. Która dziewczyna się w nim wtedy nie kochała?! Kariera ruszyła z kopyta, a Gajos musiał uczestniczyć w tysiącach spotkań z publicznością w szkołach, na stadionach czy w domach kultury. Jednak postać Janka Kosa odgrywana przez Gajosa , okazała się dla niego również "przekleństwem". Aktor stał się ‘’Więźniem roli”, z którą wszyscy go utożsamiali. W tamtym trudnym dla niego okresie poza kilkoma epizodami , nie był angażowany do produkcji i jak sam przyznaje „ Bałem się, że to koniec. Zawodowa śmierć. A ja bardzo chciałem grać, bardzo chciałem być aktorem”. Postanowił przenieść się do Warszawy. Zaczął występować w Teatrze Komedia, Polskim, Kwadracie, a także Dramatycznym. Udało się zmienić wizerunek na chwilę - zagrał dramatyczną rolę w filmie „Milioner ” (został doceniony na najważniejszym polskim Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych), ale chwilę potem trafił do kabaretowego, kultowego wtedy programu telewizyjnego pt. "Kabaret Olgi Lipińskiej" i znowu za postać "woźnego Tureckiego" przyczepiono mu etykietę komediowego aktora. Tej sytuacji nie zdołały zmienić świetnie zagrane postaci w najważniejszych w tym czasie filmach "politycznych": w "Wahadełku, "Człowieku z żelaza" czy "Przesłuchaniu". Na całe szczęście sytuacja uległa zmianie za sprawą Teatru Telewizji oraz osoby Kazimierza Kutza, który powierzył mu rolę Ödöna von Horvatha w dramacie pod tytułem "Opowieści Hollywoodu". Ten spektakl go wyzwolił. Tuż po roli von Hovartha zaczęły sypać się liczne propozycje filmowe i sceniczne w Teatrze Telewizji. Dzięki rolom między innymi w "Wujaszku Wani", "Weselu" monologom i skeczom z Kabaretu "Pod Egidą" z aktora komediowego stał się "artystą wszechstronnym", a jak sama Olga Lipińska-reżyserka i scenarzystka - wspomniała „…To wspaniały aktor, pracowity, utalentowany, a przede wszystkim ciągle szukający niebanalnych rozwiązań. Największym wrogiem wszelkiej sztuki jest banał. Janusz jest artystą, który stara się banału uniknąć. Może zagrać wszystko - od kabaretu, po grecką tragedię.” Grał w wielu filmach komercyjno-rozrywkowym wcielając się w role oszustów, skorumpowanych policjantów czy złodziei. Ważne kreacje stworzył w "Żółtym szaliku", gdzie grał alkoholika, bez szans na wyzdrowienie, w nagradzanym dziele Małgorzaty Szumowskiej "Body/Ciało" oraz „Klerze” w reżyserii Wojciecha Smarzowskiego. Każdy zainteresowany jego twórczością powinien obejrzeć przynajmniej jedną z propozycji wymienionych przez nas powyżej albo polecanych w internecie. Na pewno się nie zawiedziecie.