Król Roger

.01

Opis

„Król Roger” Karola Szymanowskiego jest operą, która bezpośrednio nawiązuje do kultury i wierzeń starożytnych Greków. Najlepszy polski duet operowy: Mateusz Treliński, który działał wspólnie ze scenografem Borisem F. Kudličką, postanowił wyreżyserować tę sztukę tak, aby przedstawiała tę historię w sposób najbardziej realistyczny. W taki oto sposób sycylijski koloryt został zastąpiony scenografią przedstawiającą współczesny, dość surowy kościół. W miarę zajmowania przez publiczność miejsc, aktorzy również zajmują swoje - siadają na plastikowych krzesłach znajdujących się na scenie. Roger nie jest przedstawiony jako król Sycylii. Od tego Treliński w swojej wizji odszedł uwspółcześniając tę operę, skupiając się tym samym na dramacie tytułowego bohatera. Wrocławska inscenizacja była drugim spotkaniem reżysera z utworem Szymanowskiego. W 2000 roku stworzył wielkie widowisko, którego akcja zdawała się rozgrywać w wewnętrznej przestrzeni umysłu Rogera. „Realizacja wrocławska będzie zaprzeczeniem, rewersem tamtej – zapowiadał reżyser. – Podchodząc po raz drugi do dzieła, zobaczyłem w nim zupełnie nowe sprawy. Najpierw zatrzymałem się na tej tkance zewnętrznej, czysto filozoficznej. Teraz zobaczyłem zapisany portret człowieka. Gdy pierwszy raz realizowałem Rogera, wydawało mi się, że sięgnąłem już samych trzewi. Wtedy myślałem o analizie jungowskiej, o figurze cienia. Natomiast nie potrafiłem dostrzec portretu psychologicznego i samego człowieka. Postanowiłem więc dokonać ryzykownego zabiegu, opowiedzieć Króla Rogera tak bardzo realistycznie, jak to możliwe”.

Źródła:

https://wyborcza.pl/51,75410,17850686.html?i=0

https://wyborcza.pl/51,75410,17850686.html?i=11