Kazimierz Seroki - Impromptu fantasque

.01

Opis

Jest rok 1972 roku. Kazimierz Serocki komponuje w swoim gabinecie nuty, w których pojawiają się flety proste i mandoliny, dodaje gitary, perkusje, fortepian. Kilka miesięcy później stoi za filarem filharmonii i słucha jakie to zestawienie barw i natężenia robi wrażenie na publiczności. Patrzy też na orkiestrę, bo zastosował niezły "myk": w partyturze nie ma określenia, co do konkretnego czasu wydobycia dźwięku, wszystko zależy od wykonawców: puzony mogą przyćmić flety, smyczki mogą być głośniejsze od bębnów... Publiczność porywa ta forma, która ma w sobie taką siłę improwizacji, przy zachowanym porządku dźwięków! Pobudza to ich wyobraźnię. A potem już idzie z górki: Górecki i jego utwór zapoczątkowują cały cyklu eksperymentów z zastosowaniem fletu prostego. To dopiero jest przygoda dla flecistów!