Solaris

.01

Opis

Przed długie lata powieści futurologa, pisarza i badacza – Stanisława Lema uznawane były na świecie za najlepsze polskie książki z gatunku science-fiction. Gdy w obiegu pojawił się „Wiedźmin“ Andrzeja Sapkowskiego, panteon poszerzył się o kolejnego pisarza. Zresztą literatura s-f w Polsce ma się bardzo dobrze w ostatnich latach, nie odstaje od poziomu światowego. Stanisław Lem wydał „Solaris“ w 1961 roku, a dokładnie wydało tę powieść... Ministerstwo Obrony Narodowej. I od razu książka osiągnęła sukces, zaczęła być tłumaczona na niemal wszystkie języki świata i zyskała trzy ekranizacje (1968 – reż. Boris Nirenburg, 1972 – Andriej Tarkowski, 2002 – Steven Soderbergh). „Solaris“ to opowieść o dość nieudanym eksperymencie, w jakim wzięli udział ludzie. Garstka naukowców dociera na planetę Solaris, która pokryta jest dziwnym oceanem – żywym, ale nieludzkim bytem, którego mózg ludzki nie ogarnie. Na dodatek ta dziwna substancja nie tylko wyciąga z ludzi ich traumatyczne wspomnienia i wstydy, ale na dodatek materializuje je i każe im żyć wśród ich winowajców. Oczywiście jest tu także wątek miłosny, który, jak można się domyślać, był osnową amerykańskiego filmu „Solaris“ i skończył się happy endem, w przeciwieństwie do książki. Stanisław Lem sam kiedyś podkreślił, że jego książka nazywa się "Solaris", a nie "Miłość w próżni kosmicznej", co daje jasność w kwestii jej tematu.