Trzy kolory - niebieski, biały, czerwony

.01

Opis

Niebieski, biały, czerwony to kolory flagi francuskiej. Krzysztof Kieślowski razem z Krzysztofem Piesiewiczem to w latach 90. w Polsce były czołowe nazwiska związane z filmem, nie tylko w Polsce, ale i w Europie. Obaj postanowili nakręcić trylogię opartą na francuskich hasłach narodowych: wolność (niebieski), równość (biały), braterstwo (czerwony). Każdy kolor to jedno hasło. Do współpracy zaprosili czołowe gwiazdy kina francuskiego i polskiego i stworzyli... tzw. traktat metafizyczny. Zresztą Kieślowski jest nazywany "metafizykiem polskiego kina". W „Niebieskim” bohaterką jest młoda kobieta, która po stracie dziecka i męża próbuje opanować własną rozpacz i samotność. To historia przekraczania cierpienia i odnajdywania sensu w świecie jego pozbawionym. W „Białym” bohaterem jest polski fryzjer, który po rozstaniu z francuską żoną wraca do kraju, gdzie wdaje się w podejrzane interesy, pozoruje własną śmierć, jako odwet za doznane upokorzenia. W „Czerwonym” emerytowany, doświadczony życiem sędzia, zajęty podsłuchiwaniem cudzych rozmów telefonicznych, poznaje młodą dziewczynę, dzięki której zmienia swoje życie. Wszystkie trzy części osadzone są na tle współczesnych zmian, rodzącego się kapitalizmu i zaniku wyższych wartości. Film, jak niewiele polskich filmów w tamtych czasach, powstał w wyniku kooprodukcji polsko-francusko-szwajcarska, wyprodukowana przez Marina Karmitza, która wywindowała Kieślowskiego do poziomu europejskiego. Międzynarodowa obsada: m.in. Juliette Binoche, Julie Delpy, Irene Jacob. Estetyka kadrów filmowych nawiązuje do poszczególnych kolorów. Kieślowski po wyreżyserowaniu trylogii oficjalnie zerwał z zawodem reżysera filmowego, zmarł 2 lata później w 1996 r.