Międzynarodowy konkurs pianistyczny im. Fryderyka Chopina

.01

Opis

Najbardziej prestiżowy polski konkurs muzyki klasycznej. O renomie światowej. Jest niepowtarzalną szansą dla młodych muzyków, bo otwiera drzwi do międzynarodowej kariery. Od pierwszej edycji, niezmiennie co pięć lat, ma miejsce w Warszawie. Choć jest to jeden z nielicznych konkursów monograficznych (czyli takich podczas, którego na każdym z jego etapów muzycy wykonują dzieła jedynie stworzone przez Fryderyka Chopina) zainteresowanie nim nie słabnie. Początkowo organizatorzy nie spodziewali się, że poziom gry będzie tak wysoki, a jury, składające się z wybitnych artystów i autorytetów światowej muzyki klasycznej, będzie miało aż tak ciężki wybór w nagrodzeniu najlepszych z najlepszych. Bywały jednak też i takie lata, kiedy oceniający nie przyznawali pierwszego miejsca, gdyż nie znaleźli w danej edycji godnego kandydata. Dlaczego jurorzy tak bardzo skupiają się na tym czy i ile nagród przyznać? Otóż to za ich sprawą są wybierane osoby, które przez następne dziesięciolecia będą współtworzyć kształt światowej muzyki i staną się wizytówką tego konkursu. Samo zakwalifikowanie się do konkursu jest już nie lada wyczynem. Oczywiście jak to czasami bywa, niektórzy chcąc zwrócić uwagę na swój talent, przedobrzają. Zdaniem polskiego krytyka muzycznego - Jerzego Waldorffa „ci wcześni przekaziciele stylu chopinowskiego jęli grywać Etiudy i Preludia rozhisteryzowane rubatem, przedbitkami w lewej ręce i arpedżiowaniem akordów. Nokturny rozmazywali za pomocą nadużywanego pedału, a w Polonezach grzmieli na klawiaturach, aż do zrywania strun, co miało oznaczać gotowe do bohaterskich czynów współczucie Polsce zakutej w kajdany". Jak po możliwe, że od ponad 90 lat konkurs cieszy się ciągłym zainteresowaniem i prestiżem (z przerwami spowodowanymi wydarzeniami politycznymi jak na przykład druga wojna światowa)? Odpowiedzi trzeba szukać w wyjątkowości i ponadczasowości utworów stworzonych przez mistrza fortepianu. Dodatkowo, choć z pozoru może się wydawać, że dzieł muzycznych skomponowanych na klawisze nie da się zagrać na różne sposoby, sam konkurs jest dobrym przykładem tego, że Chopin tworzył niebanalne i momentami szalenie trudne do odegrania dzieła. Zatem turniej pianistyczny to widowisko na skalę światową, nie tylko ze względu na technikę czołówki światowych pianistów, kulturę muzyczną danego kraju, ale przede jest wszystkim sprawdzianem niepowtarzalnego stylu Mistrza polskiego romantyzmu.